Η κατεδάφιση της Αγροτέρας

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 15/2/2009

Της ΝΤΙΝΑΣ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ

Μεζονέτες ή ξενοδοχείο; Κάπου ανάμεσα σ' αυτές τις δύο επενδυτικές λύσεις πρέπει να κινείται το δίλημμα που αντιμετωπίζει η πολιτεία για την αξιοποίηση του αρχαιολογικού χώρου της Αγροτέρας Αρτέμιδος -στο Καλλιμάρμαρο.

*Εδώ και έναν χρόνο οι υπεύθυνοι παίζουν με τις αρμοδιότητες των υπηρεσιών για να «ξεπλύνουν» μια αυθαίρετη διαδικασία, η οποία δεν έπρεπε να έχει προχωρήσει εξαρχής: την κατεδάφιση των κατοικιών που βρίσκονται μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, με αίτηση την οποία κατέθεσε η κτηματομεσιτική εταιρεία «Αρσινόη».

Η εταιρεία, που κατέχει τμήμα του δεσμευμένου χώρου, παρέκαμψε την υπουργική απόφαση Τατούλη (2005). Σ' αυτήν ορίζεται ρητά ότι αρμόδια για την κατεδάφιση των κτισμάτων είναι μόνο η Γ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Το επιστέγασμα των προσπαθειών της εταιρείας ήταν η έγκριση κατεδάφισης των κατοικιών από τον υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ Σ. Καλογιάννη, έναν χρόνο μετά την αίτηση.

*Ο ίδιος μας είπε ότι έπραξε τα δέοντα. Μας εξηγεί ότι στο έγγραφο που υπέγραψε αναφέρει ότι η κατεδάφιση θα γίνει με τους όρους και τις προϋποθέσεις της σχετικής απόφασης του υπουργείου Πολιτισμού. Προσθέτει επίσης ότι ο σχετικός φάκελος διαβιβάστηκε στο υπουργείο από την Επιτροπή Αρχιτεκτονικού Ελέγχου της νομαρχίας και το υπουργείο όφειλε να απαντήσει.

Πράγματι, έτσι έγινε. Λίγο μετά το σκάνδαλο Ζαχόπουλου, ο φάκελος της «Αρσινόης» προωθείται χωρίς κανένα εμπόδιο. Αντί η πολεοδομία να τον γυρίσει πίσω προκειμένου να επιληφθεί το υπουργείο Πολιτισμού, τον στέλνει στην Επιτροπή Αρχιτεκτονικού Ελέγχου της νομαρχίας, η οποία εισηγείται υπέρ της κατεδάφισης. Από εκεί προωθείται στο ΥΠΕΧΩΔΕ, στο τμήμα Παραδοσιακών Οικισμών, με εισήγηση υπέρ της κατεδάφισης, για να υπογραφεί λίγες μέρες μετά και από τη διεύθυνση Πολεοδομικού Σχεδιασμού.

*Οι γνωρίζοντες λένε ότι τότε η διαδικασία κινήθηκε γρήγορα, για να μη βραχυκυκλωθεί η υπόθεση στις παρενέργειες του σκανδάλου. Απέμενε το τελικό ΟΚ, το οποίο τότε δεν δόθηκε. Εναν χρόνο μετά, ο υφυπουργός έδωσε το πράσινο φως. Επόμενο βήμα θα ήταν η έκδοση άδειας από την πολεοδομία του δήμου Αθηναίων και ο κύκλος θα ολοκληρωνόταν αν δεν υπήρχε το άγρυπνο βλέμμα πολιτών και συλλόγων που πολεμούν για τη διάσωση του χώρου.

*«Η υπουργική απόφαση θέτει ορισμένους όρους. Δεν δίνει καμία απολύτως αρμοδιότητα στους ιδιοκτήτες (μόνο τη συναίνεσή τους ζητάει, η οποία ήδη έχει δοθεί). Μάλιστα, εφαρμόστηκε κατά γράμμα στην κατεδάφιση των τριών μικρών κτισμάτων το 2006» μας εξηγεί η Γεωργία Θάνου, νομική σύμβουλος των συλλόγων.

Υπό τον φόβο των Ιουδαίων, και ο αντιδήμαρχος Πολεοδομίας, Νικ. Αβραμίδης, είναι κατηγορηματικός: «Δεν πρόκειται να εκδώσουμε καμία άδεια, αν δεν πάρουμε απάντηση από το υπουργείο Πολιτισμού, όπου αποστείλαμε και σχετικό αίτημα».

*Τι λέει το αρμόδιο υπουργείο; Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε, στην κυριολεξία. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Φ. Κουβέλης υπέβαλε σχετική ερώτηση πριν από δύο εβδομάδες. Η απάντηση Σαμαρά είναι γενικόλογη. Περιορίζεται σε ιστορικά στοιχεία και αναφέρεται στη γνωστή υπουργική απόφαση η οποία τελικά δεν εφαρμόστηκε...

*Δύο ακόμη εταιρείες ανάλογων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων κατέχουν γη στην «Αγροτέρα», και μάλιστα εδώ και πολλά χρόνια. Σε αντίθεση με την «Αρσινόη», οι δύο άλλες εταιρείες μάλλον επέλεξαν την αφάνεια. Μολονότι η πρώτη αγόρασε πριν από 30 χρόνια, εμφανίζεται πρώτη φορά στα πρακτικά του ΚΑΣ το 2005, με λάθος όνομα.

Πρόκειται για την εταιρεία Drapo International Α.Ε., που το 1975 αγοράζει το 1/5 οικίας εξ αδιαιρέτου, έκτασης 150,39 τ.μ. Με άλλο συμβόλαιο την ίδια χρονιά παίρνει και το γειτονικό οικόπεδο, έκτασης 88,18 τ.μ. Δεκαεννιά χρόνια μετά, το ήμισυ του οικοπέδου αυτού πέρασε στη NIALPO S.Α. (ανώνυμη ξενοδοχειακή εταιρεία), η οποία ουσιαστικά δημιουργήθηκε γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο.

*Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας NIALPO S.Α., εμφανίζεται ο Μιχ. Πουλαντζάς, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, αλλά και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΕΟΤ. Ο Μιχ. Πουλαντζάς φαίνεται να εκπροσωπεί τη NIALPO μέχρι τον Ιούνιο του 2006. Εκτοτε η εταιρεία δεν δημοσίευσε νέα στοιχεία για την αλλαγή ή όχι του διοικητικού συμβουλίου.