Της αν-αξιοποιήσεως
TA NEA - 15/1/2010
Αγαπητή Φοίβη, Απλά μαθήματα δασοκτονίας: Είσαι ιδιοκτήτης μιας έκτασης 40 στρεμμάτων δάσους πλάι στην Εθνική Οδό Αθηνών- Λαμίας στο ύψος της Κηφισιάς. Τι κάνεις; Αφήνεις να το απολαμβάνουν οι Αθηναίοι που ασφυκτιούν σαν τα ποντίκια ή πασχίζεις με κάθε μέσο να το «αξιοποιήσεις»;
Ως σωστός επαγγελματίας εργάζεσαι αργά και μεθοδικά (κανόνας απαράβατος: δεν βιαζόμαστε, ο χρόνος είναι μαζί μας...).
Τι και αν οι παλαιές αεροφωτογραφίες (1938, ΄45, ΄60) εμφανίζουν ότι «η έκταση καλύπτεται από αραιά πεύκα και υπόροφο από ξυλώδη αείφυλλα πλατύφυλλα με θαμνώδη μορφή και σε ποσοστό 60%70%»; Τι και αν ο νόμος λέει ότι ο ιδιοκτήτης οφείλει να το προστατεύσει; Εσύ ξέρεις.
Αργά και μεθοδικά εξαφανίζονται τα πεύκα και την κατάλληλη στιγμή, «η έκταση δίνει την εντύπωση πρόσφατης εκχέρσωσης»!
(έτος 1967, χούντα κ.λπ.).
Από εκεί και πέρα, όλα είναι εύκολα. Το όμορφο δάσος δεν υπάρχει πια, εκείνοι που είναι ταγμένοι να το υπερασπίζουν μετατρέπονται σε συνεργούς και εσύ βρίσκεσαι ιδιοκτήτης ενός προνομιακού «αγροτεμαχίου» έτοιμου για εκμετάλλευση, με τη βούλα του Δασαρχείου το σωτήριο έτος 2009 (20 ημέρες μετά τις εκλογές και την ίδρυση υπουργείου Περιβάλλοντος!).
Για να μην καθυστερείς, μάλιστα, έχεις προνοήσει (έναν χρόνο πριν από την απόφαση του Δασαρχείου) να βγάλεις όρους δόμησης, να βάλεις και αγγελίες πώλησης και όλοι είναι ευτυχισμένοι...
Ρωτάει ο αφελής: Η βασική αρχή που λέει: «Άπαξ δάσος για πάντα δάσος», πού χάθηκε; Οι δασάρχες, το υπουργείο, η Τοπική Αυτοδιοίκηση πού βρίσκονται; Υπάρχει κανείς να τους σταματήσει; Τα πάντα κρίνονται μέχρι 19/1/2010!
Πάνος Μπόζος, Μαθηματικός, Κηφισιά ΥΓ: Ο πλήρης φάκελος της υπόθεσης (με ονόματα, ημερομηνίες, αποφάσεις) είναι στη διάθεση καθενός που (λέει ότι) νοιάζεται.
ΥΓ: 1. Ραντεβού στην επόμενη «τηλεοπτική» αναδάσωση στα καμένα της Αττικής...
Μην το λέτε αυτό το τελευταίο, αγαπητέ Πάνο. Είναι πολύυυυυυ φωτογενείς οι τηλεοπτικές αναδασώσεις πουκοίτα παράξενα πράγματα- ποτέ δεν φαίνονται να πιάνουν τόπο. Και αν για όλο τον κόσμο η βασική αρχή λέει πως «άπαξ δάσος για πάντα δάσος», στο Ελλαδιστάν η βασική αρχή είναι: «Αααα τι ωραίο οικόπεδο!». Εδώ πάνε να φάνε τον τόπο ενός σημαντικότατου αρχαίου ναού, της Αγροτέρας Αρτέμιδος, στο Μετς, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί επτά φορές διατηρητέος και προστατευόμενος αρχαιολογικός χώρος και τόσους άλλους ανά την Αττική (η Ζαχοπουλιάδα νά ΄ναι καλά- που ουδείς φροντίζει να διαλευκάνει και να κολάσει τους ενόχους κι ας πιπιλάνε ράθυμα την καραμέλα της διαφάνειας και της κάθαρσης...), τα στρεμματάκια της Κηφισιάς και δη σε «καλό σημείο» θα γλιτώσουν;
