Yπόμνημα προς το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο που κατατέθηκε στις 17/ 7/2005 απο τους: Εξωραϊστικό - Αθλητικό Συλλόγου «ΑΡΔΗΤΤΟΣ», Συλλόγο Προστασίας Παριλισίων Περιοχών "Ο ΠΑΡΙΛΙΣΣΙΟΣ" & Πρωτοβουλία κατοίκων Μετς

- 17/7/2005

ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

1. Του Εξωραϊστικόυ-Αθλητικού Συλλόγου «ΑΡΔΗΤΤΟΣ», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Ευγενίου Βουλγάρεως αρ. 25 και εκπροσωπείται νόμιμα
2. Του «Συλλόγου Προστασίας Παριλισίων Περιοχών» που εδρεύει στην Αθήνα οδός Ριζάρη αρ. 13 και εκπροσωπείται νόμιμα και
3. της Πρωτοβουλίας κατοίκων Μετς

Κοινοποίηση

1. Πρωθυπουργό και Υπουργό Πολιτισμού Κύριο Κώστα Καραμανλή
2. Υφυπουργό Πολιτισμού Κύριο Πέτρο Τατούλη
3. Υπουργό ΥΠΕΧΩΔΕ Κύριο Γεώργιο Σουφλιά
4. Δήμαρχο Αθηναίων Κα Ντόρα Μπακογιάννη
5. Δ/ντρια Γ’ΕΠΚΑ Κυρία Νικολέτα Βαλάκου

«Έγκριση ή μη οικοδόμησης στο οικοδομικό τετράγωνο που περιβάλλεται από τις οδούς Αρδηττού- Κούτουλα-Θωμοπούλου- Κεφάλου»

• Ο αρχαιολογικός χώρος όπου βρίσκεται η θέση του ναού της Αγροτέρας Αρτέμιδος, τόπος μνήμης της νίκης των Αθηναίων στην Μάχη του Μαραθώνα που μετατράπηκε στους υστερορωμαϊκούς χρόνους σε βασιλική με εκτενές νεκροταφείο και αργότερα σε βυζαντινή ορθόδοξη εκκλησία γνωστή ως η «Παναγιά στην Πέτρα» είναι ιερός χώρος. Η τοποθεσία διασώζεται μέχρι σήμερα μετα από 2.500 χρόνια πολυτάραχης ιστορίας.
• Ζητάμε απο το Υπουργείο Πολιτισμού να προστατεύσει και να αναδείξει την αρχαιολογική και ιστορική ταυτότητα του ιερού χώρου και όχι να διαπραγματεύεται την ανοικοδόμησή του.
• Για την σπουδαιότητα της τοποθεσίας και την ανάγκη απαλλοτρίωσης του το ΚΑΣ έχει γνωμοδότησει υπέρ της απαλλοτρίωσης από το 1964 μέχρι 2.7. 2003 -ημερομηνία τελευταίας ομόφωνης γνωμοδότησης- επτά φορές.
• Δεν χρειάζεται άλλη ανασκαφή για να διαπιστωθεί η αρχαιολογική, μνημειακή, και ιστορική αξία του ναού και της τοποθεσίας ούτε νοείται κάθε φορά που αιτούν οι ιδιοκτήτες ή αλλάζει η ηγεσία του υπουργείου να επανεξετάζεται η τεκμηριωμένη σημαντικότητα του χώρου και να προτείνονται ανασκαφικές έρευνες σαν προϋπόθεση για μια εκ νέου απόφαση.
• Η έλλειψη χρημάτων δεν μπορεί να αποτελεί το κριτήριο για την απαξίωση οποιουδήποτε αρχαιολογικού χώρου κυρίως ενός χώρου μείζονος αρχαιολογικής σημασίας όπως είναι αυτός. Η αποδοχή ενός τέτοιου κριτηρίου δημιουργεί ένα «κακό προηγούμενο», αφού το ίδιο καθεστώς δέσμευσης αφορά πολλούς αρχαιολογικούς χώρους όπου εκκρεμεί η απαλλοτρίωση τους.
• Να υλοποιηθεί αμέσως η απαλλοτρίωση ολόκληρου του αρχαιολογικού χώρου που περιβάλλεται απο τις οδούς Αρδηττού- Κούτουλα-Θωμοπούλου- Κεφάλου και να αποζημιωθούν άμεσα οι ιδιοκτήτες. Η αργοπορία δημιουργεί προβλήματα στην προστασία του χώρου και κρατάει όμηρους τους ιδιοκτήτες.
• Να δημιουργηθεί ένας επισκέψιμος χώρος, να ενοποιηθεί με τους αρχαιολογικούς χώρους που το περιβάλλουν και να αποδοθεί στους πολίτες και επισκέπτες των Αθηνών.

Εν όψει της αναπομπής του θέματος του Ναού της Αγροτέρας Αρτέμιδος με την παραπάνω διατύπωση, που δεν αναφέρεται καν η ύπαρξη της θέσης του ναού, θα θέλαμε να κάνουμε ορισμένες επισημάνσεις, να θέσουμε ερωτήματα και να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας.

Ο ισχύων αρχαιολογικός νόμος δηλώνει ρητά ότι:

«|Ως αρχαιολογικοί χώροι νοούνται εκτάσεις στην ξηρά ή στη θάλασσα ή στις λίμνες ή στους ποταμούς, οι οποίες περιέχουν ή στις οποίες υπάρχουν ενδείξεις ότι περιέχονται αρχαία μνημεία ή αποτελούσαν από τους αρχαιότατους χρόνους έως το 1830 μνημειακά, οικιστικά η ταφικά σύνολα. Οι αρχαιολογικοί χώροι περιλαμβάνουν το απαραίτητο ελεύθερο περιβάλλον που επιτρέπει στα σωζόμενα να συντίθενται σε ιστορική, αισθητική και λειτουργική ενότητα»

Απαντώντας στις δηλώσεις του υφυπουργού Κου Τατούλη στον τύπο, που θέλει τον ναό της Αγροτέρας Αρτέμιδος «μνημειακά ανύπαρκτο», πράγμα απαράδεκτο (άλλωστε είναι γνωστό ότι κατεδαφίστηκε το 1778 από τον Τούρκο βοεβόδα των Αθηνών, Χατζή Αλή Χασεκή ), θα θέλαμε με βάση την παραπάνω αναφορά στον αρχαιολογικό νόμο να επισημάνουμε τα εξής:

Ο υπό απαλλοτρίωση από το 1964 αρχαιολογικός χώρος της θέσης του ιωνικού Ναού της Αγροτερας Αρτέμιδος του 5^ου π.Χ που περιβάλλεται από τις οδούς Αρδηττου- Κούτουλα- Θωμοπούλου- Κεφάλου, ακατοίκητος επί 40 χρόνια και που αποτελείται από ερειπωμένα σπίτια, κήπους και αυλές, είναι «μνημειακά υπαρκτός» διότι, πέρα από το εμφανές στον καθένα, τμήμα βράχου και ανάλημμα (με λαξεύματα) επί τις οδού Αρδήττου, τους εμφανείς υστερορωμαικούς τάφους (2^ου και 3^ου αιώνα μ. Χ) και ότι άλλο υπάρχει απο κάτω και μέσα στα υλικά των δεσμευμένων οικιών, παρατηρούμε και τα παρακάτω:

α) Υπάρχουν αρχιτεκτονικά μέλη του ιωνικού ναού που βρίσκονται στα μουσεία του Βερολίνου και της Βενετίας

β) Υπάρχουν τα λεπτομερή σχέδια, οι αποτυπώσεις του ναού και οι γκραβούρες των αρχιτεκτόνων-περιηγητών J.Stuart και N. Revett, που χρονολογούνται από το 1750-1753, εποχή που επισκέφθηκαν την Αθήνα, και που δείχνουν την ενσωμάτωση του ναού στην ορθόδοξη εκκλησία γνωστή με το όνομα η « Παναγιά στην Πέτρα».

γ) Τα παραπάνω σχέδια και μελέτες των αρχιτεκτονικών μελών του ναού, διδάσκονται απο αρχαιολόγους και ιστορικούς, στους φοιτητές αρχαιολογικών σχολών και κλασσικών σπουδών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και υπάρχουν αναφορές του ναού σε παλαιούς χάρτες.

δ)Ύστερα από ανασκαφική έρευνα (Αρχαιολογική Εταιρία 1897) με επικεφαλής τον αρχαιολόγο Α. Σκιά ανακαλύφθηκαν, η βάση του ναού, μεγάλη ημιεξαγωνική αψίδα, κατάλοιπο της χριστιανικής περιόδου του ναού, πρόχειρα θεμέλια βυζαντινών κτισμάτων, τμήμα της ζωφόρου που βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Αθηνών, λατρευτικά αντικείμενα σχετιζόμενα με τα μικρά Ελευσίνια Μυστήρια. και μεγάλος αριθμός πρωτοχριστιανικών ταφών, εμφανή και σήμερα μετα την εκ νέου ανασκαφική έρευνα του έτους 1994.

ε) Η θέση του ναού είναι αναμφισβήτητη

ζ) Ζει στην ιστορική μνήμη της πόλης ως ο ναός που έταξαν οι Αθηναίοι την Μάχη του Μαραθώνα.

η) Είναι το μόνο παριλίσσιο ιερό που έχει διασωθεί στην Ν.Α όχθη του Ιλισσού και παραμένει μια αρχαιολογική και ιστορική τοποθεσία στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας σε άμεση γειτνίαση με την Ακρόπολη, το Ολυμπιείο, το Παναθηναϊκό Στάδιο, τους λόφους της Άγρας και του Αρδηττου, που διατηρεί μέχρι σήμερα αλώβητη την γεωγραφική μορφολογία της περιοχής.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ:

Το Κ.Α.Σ το 1964 γνωμοδότησε υπέρ της αναγκαστική απαλλοτρίωσης ολόκληρου του οικοδομικού τετραγώνου. Αναφέρεται δε, στην εν λόγω γνωμοδότηση, επί λέξει: «… πρόκειται περί ενός των επιφανέστερων μνημείων των αρχαίων Αθηνών ακόμα και αν αποδεικνύεται τελικώς ότι δεν υπάρχουν λείψανα δια την σπουδαιότητα του ναού ο οποίος υπήρχε εις την θέσιν » την υπογράφουν επιφανείς αρχαιολόγοι και άνθρωποι των γραμμάτων όπως ο Χ. Καρούζος , ο Λ. Πολίτης, ο Ι. Κόντης, ο Μ. Χατζηδάκης, ο Ν. Πλάτωνος, Χ. Μακαρόνας και γνωμοδοτούν υπέρ της διαμόρφωσής του «σε αρχαιολογικό χώρο ελεύθερο και επισκέψιμο» (ΚΑΣ 44/7.7.64)

Δεν χρειάζεται άλλη ανασκαφή για να διαπιστωθεί η αρχαιολογική, μνημειακή και ιστορική αξία του ναού και της τοποθεσίας, ούτε νοείται κάθε φορά που αιτούν οι ιδιοκτήτες να οικοδομήσουν, επειδή το υπουργείο δεν υλοποιεί την απαλλοτρίωση, να επανεξετάζεται η τεκμηριωμένη σημαντικότητα του χώρου και να προτείνονται ανασκαφικές έρευνες σαν προϋπόθεση για μια εκ νέου απόφαση.

Εν όψει της αναπομπής του θέματος από την ηγεσία του υπουργείου, που για πρώτη φορά ύστερα από 40 χρόνια, τίθεται με θέμα την οικοδόμηση ή μη του οικοδομικού τετραγώνου και όχι την έγκριση επανακήρυξης αναγκαστικής απαλλοτρίωσης αυτού και με δεδομένες τις διαστρεβλώσεις γεγονότων, σας θέτουμε τα ερωτήματα μας και προβαίνουμε σε διάφορες διευκρινήσεις :

Γιατι δεν δόθηκε αποζημίωση στους ιδιοκτήτες μετα την υπ’αριθμ. 1062073/3864/0010/22.6.1995 κοινή υπουργική απόφαση του του Υπουργού Πολιτισμού και Υφυπουργού Οικονομικών περί κήρυξης της απαλλοτρίωσης, η προθεσμία της οποίας έληγε στις 19.8.1999 ενώ η δαπάνη είχε συμπεριληφθεί στον προϋπολογισμό για την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων;

Γιατι καλείται ξανά το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο να συζητήσει το θέμα την στιγμή που δεν υπάρχουν νέα δεδομένα;

Η μόνη απαίτηση και πίεση που ασκείται στις υπηρεσίες είναι από τους ιδιοκτήτες για οικοδόμηση.

Πως δικαιολογείται η τωρινή εισήγηση για ανασκαφική έρευνα της Γ’ΈΠΚΑ όταν παρόμοια πρόταση εγκρίθηκε από το ΚΑΣ 23/ 26.07.94 με εισήγηση του κου Τζεδάκη, (τότε διευθυντή Π.Κ Αρχαιοτήτων), » με σκοπό τότε όπως και τώρα να αρθούν οι δεσμεύσεις υπέρ των ιδιοκτητών, υλοποιήθηκε δε αυτή από την Γ’ΕΠΚΑ αλλά και πάλι το ΚΑΣ (4/24.1.1995) κατέληξε υπέρ της ισχύος της υπ’ αριθμό 14/13.4.93 παλαιότερης ομόφωνης γνωμοδότησης του, περί απαλλοτρίωσης όλου του οικοδομικού τετράγωνου;

την συνεχεία όμως, επιχειρείται από την κα Παρλαμά, τότε διευθύντρια της Γ’ΕΠΚΑ, με από την 8.2.2002 εισήγηση της προς την διευθύντρια Π.Κ Αρχαιοτήτων κα Ν. Βαλάκου, εν όψει της επικείμενης συζητήσεως στο ΚΑΣ με θέμα την επανακήρυξη της εν λόγω απαλλοτρίωσης λόγω μη κατάθεσης της αποζημίωσης, η διαστρέβλωση των γεγονότων και η απαξία του χώρου. Αναφέρει δε επί λέξει στην παραπάνω εισήγηση της:

«δεν θα αναφερθούμε στον εξαναγκασμό της εφορείας να διενεργήσει ανασκαφή άνευ λόγου στην θέση που ήταν πάγκοινως γνωστό ότι δεν υπήρχε ο περίφημος Ναός προκειμένου να ικανοποιηθούν τότε επιδιώξεις διαφόρων αιφνιδίως συγκινηθέντες από την πολιτιστική μας κληρονομιά»

Οι έντονες κινητοποιήσεις των τοπικών συλλόγων και μη κυβερνητικών οργανισμών που ξεκίνησαν τότε δεν αφορούσαν την ανασκαφή, που ήταν και είναι αίτημα των ιδιοκτητών, αλλά το γεγονός ότι αποσύρθηκε απο το Εθνικό Τυπογραφείο η διυπουργική απόφαση περί απαλλοτρίωσης ολόκληρου του εν λόγω χώρου του έτους 1993, την οποία είχε υπογράψει η Μελίνα Μερκούρη και ο υπουργός Οικονομικών Δ. Γεωργακόπουλος, βάση της υπ’ αριθμό 14/13.4.93 ομόφωνης γνωμοδότησης του ΚΑΣ.

Σημειώνουμε ότι προφανώς συμφέροντα του τότε Υπουργού Τουρισμού Δ. Λιβανού του οποίου ο υιός, Κοσμάς Λιβανός αγόρασε ιδιοκτησία στον δεσμευμένο χώρο το έτος 1990, συντέλεσαν ώστε να μην κηρυχθεί η απαλλοτρίωση και να γίνει αντ’ αυτής η προαναφερόμενη ανασκαφή. Όπως φαίνεται από έγγραφο με ημερομηνία 1.11.2001 της Ανώνυμης Τεχνικής και Οικοδομικής Εταιρίας Επιλογή Κτιρίων Κ. Μπενακόπουλος ο αδελφός του Κ. Λιβανού, Σπήλιος Λιβανός υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ διαπραγματευόταν την οικοδόμηση και πώληση όλου του δεσμευμένου αρχαιολογικού χώρου. Η προαναφερόμενη ανώνυμη εταιρία ζήτησε άδεια οικοδόμησης από την Γ’ΕΠΚΑ στις 19.3.2002 και δεν έγινε δεκτή.

Στο από 8.2.2002 , ίδιο όπως παραπάνω, έγγραφο προς την τότε διευθύντρια Π.Κ Αρχαιοτήτων Κα Ν. Βαλάκου, η κα Παλαμά προτείνει:

«να διερευνηθεί αν είναι δυνατή η αποδέσμευση του μεγαλύτερου μέρους του χώρου ώστε να απαλλοτριωθεί από εμάς μόνον το τμήμα του βράχου με το ανάλημμα και στην υπόλοιπη έκταση να υπάρξει από άλλον φορέα ειδική ρύθμιση… Η ύπαρξη στο οικοδομικό αυτό τετράγωνο, το οποίο ως γνωστό περιβάλλεται από πολυκατοικίες μιας ελεγχόμενης μορφολογικά δόμησης είναι ασφαλώς προτιμότερη από την άθλια εικόνα που έχει σήμερα η θέση με τις ερειπωμένες κατοικίες». Φαίνεται πως δεν λαμβάνει υπ’ όψιν της ούτε την θέση του ναού (κάτω από τις ιδιοκτησίες Λιβανού, Γιακουμάτου) ούτε το ταφικό σύμπλεγμα που αποκαλύφθηκε στην ανασκαφή του 1994 και προτείνει η κα Παρλαμά, να δοθεί άδεια να κτίσουν πάνω σε αυτά! Άλλωστε είναι προφανές ποιους εξυπηρετεί αυτή η πρόταση. Σημειωτέον οι πολυκατοικίες επί της οδού Αρδηττού εκατέρωθεν του αρχαιολογικού χώρου είναι πολυώροφες. Η νεα πολιτικη ηγεσία, με την νεα πρόταση αναπομπής, φαίνεται να υιοθετεί αυτή την άποψη, πράγμα αδιανόητο αν λάβει κανεις υπ’ όψιν ότι η μόνη ιστορική στιγμή που καταστρέφεται τμήμα του ναού και του περιβάλλοντος χώρου ήταν επί χούντας με την ανέγερση της πολυωρόφου οικοδομής γωνία Κούτουλα και Αρδηττού. Θα αντιπαραθέσουμε όμως εδώ, την άποψη της κα Καράγιωργα, προκατόχου της κα Παρλαμά στην διεύθυνση της Γ’ΕΠΚΑ, η οποία στις 28.3.1986 σε εισήγηση της για την εν μέρει απαλλοτρίωση, εξέφραζε την άποψη ότι: «..θα δημιουργηθούν κοντά στο σωζόμενο αρχαίο μνημείο τεράστια σύγχρονα κτήρια που θα αποτελέσουν την χείριστη γειτνίαση για το μνημείο, οπότε το σωζόμενο ανάλημμα έστω κι’ αν διασωθεί από την καταστροφή, θα αποτελεί στο εξής μια ασυγχώρητη παραφωνία προς το περιβάλλον και μια ενδεικτική διατήρηση δυσερμήνευτη ακόμα και για τους ειδικούς.» Σχετικά με τον περιβάλλοντα χώρο ενός μνημείου, ο αρχαιολογικός νόμος είναι σαφής: «Οι αρχαιολογικοί χώροι περιλαμβάνουν το απαραίτητο ελεύθερο περιβάλλον που επιτρέπει στα σωζόμενα να συντίθενται σε ιστορική, αισθητική και λειτουργική ενότητα»

Η θέση του ναού δεν αμφισβητείται και φυσικά δεν μπορεί να οικοδομηθεί, ούτε πιστεύομε ότι συζητείται να οικοδομήσουν πάνω στους υστερορωμαικούς τάφους.

Αν τοποθετηθεί το σχεδιάγραμμα της ανασκαφής του Α. Σκιά στο δεσμευμένο τετράγωνο και εάν αφήσουν τον απαραίτητο περιβάλλοντα χώρο γύρω από τα ήδη αποτυπωμένα ευρήματα περιμετρικά, δεν υπολείπεται χώρος για οικοδόμηση. Άλλωστε πρόκειται για το σημαντικότερο διασωθέν τοπόσημο του αρχαίου παριλίσσιου τοπίου και συνιστά μοναδικό σημείο θέασης του ευρύτερου αρχαιολογικού χώρου του Ολυμπείου και της Ακρόπολης.

Η πρόταση αυτή βέβαια για την εν μέρει απαλλοτρίωση απορρίφθηκε στην συνεχεία και στις συνεδρίασης του ΚΑΣ 13/27.03.2002 και ΚΑΣ 32/2.7.2003.

Επισημαίνουμε ότι η πολιτική ηγεσία αρνείται να χορηγήσει αντίγραφα των πρακτικών των δύο παραπάνω συνεδριάσεων του Κ.Α.Σ. στους συλλόγους και στους φορείς, ενώ τα έχει χορηγήσει στους εν λόγω ιδιοκτήτες.

Το μόνο που έχει αλλάξει στο επί 40 χρόνια δεσμευμένο οικοδομικό τετράγωνο τα τελευταία χρόνια, είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Και η μόνη πίεση που ασκήθηκε είναι από τους ιδιοκτήτες για την απελευθέρωση των ιδιοκτησιών τους.

Πόσες φορές θα πρέπει να περάσει από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο η υπόθεση ΑΓΡΟΤΕΡΑΣ; Μήπως τόσες όσες να δικαιωθούν τα αιτήματα των ιδιοκτητών για οικοδόμηση;

Μήπως η προταση της Γ’ΕΠΚΑ για κατεδάφιση των οικιών πριν την απαλλοτρίωση θα οδηγήσει στην οικοδόμηση του τετραγώνου;

Αυτή ανησυχία την είχε εκφράσει και επισημάνει η κα Καράγιωργα στην ίδια 28.03.1986 εισήγηση της, στην οποία αναφέρει επί λέξει τα εξής:

«..η έγκριση κατεδαφίσεως των ερειπωμένων κτισμάτων προεξοφλεί κατά κάποιον τρόπο την εν συνεχεία έγκριση οικοδόμησης του χώρου για την οποία η Εφορία μας έχει σοβαρές επιφυλάξεις.»

Μήπως η νέα ανασκαφή που εισηγείται σήμερα η ΓΕΠΚΑ γίνεται για να διαπιστωθεί που τελικά θα οικοδομήσουν οι ιδιοκτήτες;

Η από 7.12.2004 εισήγηση της της Γ’ΕΠΚΑ χωρίς να παρουσιάζει κανένα νέο στοιχείο, θέτει υπό αμφισβήτηση την προστασία του αρχαιολογικού χώρου της Αγροτέρας Αρτέμιδος και την ενοποίηση του με το ευρύτερο χώρου του Ολυμπιείου.

Επίπλέον το επιχείρημα ότι η ενοποίηση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί λόγω της διέλευσης του τραμ είναι αβάσιμο και στερείται αρχιτεκτονικής φαντασίας.

Το μόνο θέμα που φαίνετε να τίθεται ως νέο δεδομένο είναι η αδυναμία του ΤΑΠΑ να καταβάλει απαραίτητα χρήματα για την απαλλοτρίωση του χώρου.

Η έλλειψη χρημάτων δεν μπορεί να αποτελέσει το κριτήριο για την απαξίωση οποιουδήποτε αρχαιολογικού χώρου. Η αποδοχή ενός τέτοιου κριτηρίου αρχικά είναι απαράδεκτη υποθάλπει και καλλιεργεί αυθαιρεσίες και δημιουργεί «κακό προηγούμενο» για πολλούς άλλους αρχαιολογικούς χώρους όπου εκκρεμεί η απαλλοτρίωση τους.

Η μόνη λύση είναι να δεσμευτεί ο Υπουργός Πολιτισμού και Πρωθυπουργός να καταβληθεί η αποζημίωση στους ιδιοκτήτες.

Η εύρεση των κονδυλιών μπορεί να επιτευχθεί με την συμμετοχή του ΥΠΕΧΩΔΕ και του Δήμου Αθηναίων

Το ΥΠΕΧΩΔΕ ήδη έχει απαντήσει με επιστολή του στις 26/03/2004 θετικά σε ερώτηση της Γ’ΕΠΚΑ για το θέμα, με την προϋπόθεση να γίνει κοινόχρηστος χώρος, πρόταση που μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους.

Το ενδιαφέρον των συλλόγων, σχολών, μη κυβερνητικών οργανώσεων, κατοίκων της περιοχής άλλα και ανθρώπων της επιστήμης και του πνεύματος για τον αρχαιολογικό χώρο όπου βρίσκεται η θέση του ναού της Αγροτέρας Αρτέμιδος δεν είναι κάτι καινούριο. Βασίζεται στην ανάγκη τα κρατηθεί ζωντανή η ιστορική και συλλογική μνήμη της πόλης. Οι ενέργειες μας αποβλέπουν στο να βοηθήσουμε να δοθεί επιτέλους η προβλεφθείσα λύση στο δοκιμασμένο αυτόν χώρο που δεν είναι άλλη από το να υλοποιηθεί η απαλλοτρίωση όλου του οικοδομικού τετραγώνου να αποζημιωθούν επί τέλους οι ιδιοκτήτες και να διαμορφωθεί σε χώρο αρχαιολογικό και επισκέψιμο. Για αυτό τον σκοπό είμαστε έτοιμοι να αγωνιστούμε και να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας.